This character is a Other Punctuation and is commonly used, that is, in no specific script.
The glyph is not a composition. Its East Asian Width is narrow. In bidirectional text it acts as Other Neutral. When changing direction it is not mirrored. It can end sentences at appropriate places. U+003F prohibits a line break before it. The glyph can be confused with 8 other glyphs.
The CLDR project calls this character “znak zapytania” for use in screen reading software. It assigns these additional labels, e.g. for search in emoji pickers: pytajnik, pytanie.
Wikipedia ma następujące informacje na temat tej współrzędnej kodowej:
Znak zapytania (pytajnik) – znak interpunkcyjny, służący do określenia intencji osoby mówiącej, która chce otrzymać dane informacje od osoby pytanej (wyjątkiem jest pytanie retoryczne). Znak zapytania kończy zdania pytające, a ujęty w nawiasy podaje w wątpliwość część zdania, do której się odnosi.
Znak zapytania w polskiej literaturze pojawił się w epoce renesansu w twórczości Jana Kochanowskiego. Dbał on o przestankowanie i oprócz pytajnika używał też dwukropka (oznaczając nim pauzę) oraz nawiasów. Znak zapytania zaś wyglądał u niego graficznie jak odwrócony do góry nogami średnik.
W innych pismach znak zapytania może mieć inny kształt, np. w piśmie greckim i we wczesnych manuskryptach łacińskich znak zapytania wygląda jak średnik (;). W piśmie Braille’a wytłacza się kropki 26: ⠢.
W matematyce oznacza funkcję pytajnika Minkowskiego, zwaną również gładkimi diabelskimi schodami.
W notacji szachowej ? oznacza słaby ruch (błąd strategiczny), a ?? — oczywisty błąd taktyczny.